“People tell us – very important people – they tell us we got the best tax evasion system God ever created. It’s just unbelievable.”
Dat is te horen in het satirische filmpje van Zondag met Lubach waar Nederland wordt geïntroduceerd aan president Tump. Het is grappig, want het is waar.
OXFAM International publiceerde in mei vorig jaar een onderzoek met de snoeiharde conclusie dat Nederland de onbetwistbare Europese kampioen is in het faciliteren van belastingontwijking.
Mede dankzij de Nederlandse regelingen lopen ontwikkelingslanden tenminste honderd miljard dollar aan belastinginkomsten mis. OXFAM schrijft:
This is money that poor countries need to combat poverty and for development. Take Malawi, one of the poorest countries in the world, which has lost out on approximately $ 27.5 million in recent years due to a Dutch tax avoidance construction. The country could have used this money to pay 10,000 nurses for a whole year.
Ik ben benieuwd wat de Nederlandse politici hiervan vinden…
Een belastingparadijs word je niet zomaar. Het is niet iets wat je overkomt als je even niet oplet. Het is een bewuste keuze van de Nederlandse regering om een “aantrekkelijk fiscaal belastingklimaat” op te zetten. Grote bedrijven komen maar al te graag naar Nederland om een dubbeltje in onze schatkist te leggen. Goed voor de bedrijven, goed voor de Nederlandse economie. Wie kan daar nu tegen zijn?
Nederland is altijd goed geweest in handel. Zelfs prostitutie wordt in Nederland als businessmodel beschouwd. Tegen een kleine vergoeding je brievenbus beschikbaar stellen aan de zaakjes van passerende multinationals — het heeft wel wat weg van dat stukje Nederlandse folklore.
Afijn, de discussie of we het nu prostitutie of goede handel moeten noemen, wordt ook in de Tweede Kamer gevoerd: zijn we nou wel of geen “Belastingparadijs”?
Deze discussie begon al in 1970 en in 2013 laaide de discussie opnieuw op. Roland van Vliet diende in februari 2013 een motie in om voor eens en altijd duidelijk te maken dat Nederland géén belastingparadijs is.
Roland kwam in de Tweede Kamer als PVV-kamerlid, dissideerde en ging door als zelfstandig kamerlid, maar stemt eigenlijk altijd mee met de VVD. Roland was hiervoor een belastingadviseur bij Ernst & Young.
De motie werd aangenomen. Nederland verwerpt daarmee de kwalificatie “Belastingparadijs”.
Econoom Ewald Engelen schreef als reactie op deze motie een stukje in het Parool:
De pakweg 24.000 brievenbusmaatschappijen die een handvol Amsterdamse adressen telt, sluizen op jaarbasis 12.000 miljard euro door, twintig keer ons bruto binnenlands product. Wij verdienen daar een helersfooi aan van 1,5 miljard euro, dat wordt binnengeharkt door ongeveer duizend moreel gelobotomiseerde advocaten en fiscalisten.
Sindsdien is er geprobeerd om het doorsluizen van geld naar andere belastingparadijzen te voorkomen. Maar dit voorstel werd geblokkeerd door D66, SGP, CDA, VVD en PVV.
In januari 2016 kwamen er nieuwe richtlijnen uit Europa ter bestrijding van belastingontwijkingspraktijken die een gevaar zouden kunnen vormen voor het Nederlandse beleid. Als reactie hierop diende de VVD samen met CDA en SGP een motie in met de volgende tekst:
overwegende dat de Europese aanpak tegen belastingontwijking niet moet leiden tot een nationale verhoging van de lasten voor het mkb en andere bedrijven in Nederland, waarmee ons vestigingsklimaat en behoud van banen zou worden aangetast;
[..]
verzoekt de regering, de opbrengst van deze maatregelen zo gericht en verantwoord mogelijk terug te sluizen, zodat de belastingen voor bedrijven in Nederland per saldo niet omhoog gaan, en daarbij maximaal in te zetten op het bevorderen van de werkgelegenheid en behoud van een goed fiscaal vestigingsklimaat,
Deze motie werd gesteund door de PVV, 50Plus en D66, en werd dus aangenomen.
In Update 5 (Globalisering I) noemde ik het verschil in belangen tussen multinationals en burgers. En ik lichtte toe dat wanneer politici de belangen van de multinationals beschermen, ze dat doen om de banen van de burgers te beschermen.
Ook op andere manieren worden de multinationals door de Nederlandse regering beschermd: handelsverdragen.
TTIP en CETA zijn twee handelsverdragen die de EU wil sluiten met respectievelijk de VS en Canada. Dat betekent dat er afspraken gemaakt moeten worden over welke eisen we stellen aan de kwaliteit van producten en procedures, maar ook dat er eisen moeten worden gesteld aan de bescherming van mens, dier en milieu.
Veel Europeanen zijn bang dat er in dit soort handelsverdragen onze hoge kwaliteitseisen naar beneden worden bijgesteld, omwille van de handel.
Het CDA diende daarom een motie in om te zorgen dat de Europese standaarden niet verlaagd zouden worden.
Dankzij de VVD, PvdA en D66 werd deze motie niet aangenomen. Op dezelfde dag werd de motie van SP, Partij voor de Dieren en Groenlinks getiteld ‘Niet toelaten van producten op de Europese markt die niet voldoen aan Europese normen’ behandeld. Gek genoeg stemde het CDA daar tegen. Als ik het goed begrijp wil het CDA dus voorkomen dat de normen naar beneden bijgesteld worden, maar mogen er wel producten op de markt die niet aan de normen voldoen.
Na het zien van deze moties kan je wel concluderen dat onze overheid zich hard inspant om de belangen van de bedrijven te behartigen. Maar over 37 dagen, na de verkiezingen in maart, kan daar zomaar een ander geluid klinken.
dat laatste commentaar, dat de overheid zich goed inspant om belangenbehartiging te doen door bedrijven is me al lang bekend. Het is zelfs zo dat een bedrijf in NL, en in de meeste westerse landen, meer ‘rechten’ heeft dan een individu. Misschien kan je daar eens onderzoek naar doen hoe het daar mee gesteld is? Denk b.v. aan schuldsanering, belastingvoordeel, regelgeving, strafrecht…